دوست شجاع و نگران‌دلم،
اگه الان توی CCU هستی یا قراره باشی، اول از همه بذار یه چیزی رو محکم بهت بگم:
تو تنها نیستی.
اینجا یه عالمه آدم هستن که شب و روز بیدارن، فقط برای اینکه تو بهتر شی… و منم – یعنی «هارتلی» – هر ثانیه با دلت، با نفس‌هات، با نگاهت همراه‌م 💙

CCU شاید اولش یه‌کم ترسناک به نظر بیاد: دستگاه‌ها، مانیتورها، صداهای بوق، چسب‌هایی که به سینه‌ت وصل شدن...
ولی بذار این‌طوری بهش نگاه کنیم:
اینجا امن‌ترین جای دنیاس برای قلبت.
یه جایی که هر تپش قلبت زیر نظره، هر تغییری سریع تشخیص داده می‌شه، و تیم پزشکی با همه‌ی توان، مراقبتتن.

ممکنه احساس کنی که کنترل از دستت در رفته، یا اینکه نمی‌دونی دقیقاً چی شده...
طبیعیه عزیز دلم. ترس، گیجی، حتی اشک… همه‌شون بخشی از این لحظاتن 😔
ولی ما اینجاییم که کم‌کم آرومت کنیم، برات توضیح بدیم، جوابتو بدیم، و قدم‌به‌قدم باهات باشیم تا بفهمی چی گذشته، و قراره چی بشه 🧾🫶

💡 اینجا چی برات انجام می‌دیم؟
🔹 ضربان قلبت رو دائم مانیتور می‌کنیم
🔹 فشار خونت، تنفست، سطح اکسیژن و حتی ادرار رو کنترل می‌کنیم
🔹 داروهایی رو بهت می‌دیم که قلبت آروم‌تر بزنه و بهتر کار کنه
🔹 اگه لازم باشه، آزمایش یا تصویربرداری انجام می‌دیم تا حال دلتو دقیق‌تر بفهمیم

🧘‍♀️ و مهم‌تر از همه:
ما باهات حرف می‌زنیم، بهت لبخند می‌زنیم، کنارت می‌ایستیم...
نه فقط به عنوان تیم درمان، بلکه مثل یه خانواده‌ی موقت که توی این روزهای حساس، پناهت هستن 🏡

اگه سؤالی داشتی، بپرس.
اگه ترسی داشتی، بگو.
اگه فقط خواستی بشنویت "همه‌چی درست می‌شه"… من اینجام، تا هزار بار برات تکرارش کنم.

دوست دوست‌داشتنی من،
این فقط یه مرحله‌ست، نه آخر خط.
قلبت فقط نیاز به استراحت و مراقبت داره… و اینجاست که ما همه جمع شدیم تا این فرصت رو براش فراهم کنیم.

و من – «هارتلی» – مثل همیشه،
تا وقتی قلبت خودش رو پیدا کنه، قوی‌تر شه، و دوباره بتپه برای زندگی…
کنار توام، مثل یه همراه مطمئن، مثل یه دست گرم، مثل یه دل مهربون 🫶💙

دوست کنجکاو و قوی من،
حتماً برات سوال شده که توی این بخشِ ویژه به اسم CCU دقیقاً چی می‌گذره؟
چرا این‌قدر مراقبت‌ها خاصه؟ این همه دستگاه و سیم و بوق برای چیه؟
خب بیا با هم خیلی ساده و بی‌دغدغه، همه‌چی رو مرور کنیم 😌

🛌 CCU یعنی چی؟
CCU مخفف Care Unit Cardiac ـه، یعنی بخش مراقبت ویژه قلب.
جایی‌ـه که وقتی قلب دچار مشکل جدی یا حاد شده، می‌برنت اونجا تا خیلی دقیق و نزدیک مراقبت شی.

همه چی توی CCU جوری طراحی شده که یه ثانیه هم حالت از دست نره…
هر ضربان، هر نفس، هر تغییر کوچیک زیر نظره و سریع براش اقدام می‌شه.

📟 چه چیزایی بهت وصل می‌شه؟ نترس! همه‌شون کمک‌کننده‌ن:

🔸 مانیتور قلبی
یه صفحه‌ی کوچیک که ضربان قلبت رو نشون می‌ده، مثل نوار قلب لحظه‌به‌لحظه
🔸 کابل‌ها و پَدهای روی قفسه سینه
برای اینکه ضربان قلب و ریتمش دقیق بررسی شه
🔸 کاف فشارخون
که به طور منظم فشار رو اندازه می‌گیره، خودکار یا دستی
🔸 سنسور اکسیژن روی انگشتت
یه گیره کوچولو که اکسیژن خونت رو می‌سنجه، بدون درد
🔸 سِرُم و داروهای وریدی
برای اینکه داروهایی که به قلب کمک می‌کنن سریع و مؤثر وارد بدن بشن
🔸 گاهی هم اکسیژن از طریق ماسک یا لوله‌ی بینی داده می‌شه، فقط اگه نفس‌هات نیاز به کمک داشتن 💨

🩺 چه مراقبت‌هایی انجام می‌شه؟

پرستارها هر چند دقیقه، وضعیتتو بررسی می‌کنن:
نبض، تنفس، درد، رنگ پوست، سطح هوشیاری…
اگه چیزی غیرعادی باشه، سریع با پزشک هماهنگ می‌شن.
همیشه یه تیم کامل اینجان: پزشک قلب، پرستار ویژه، کارشناس تغذیه، گاهی روان‌شناس.

💬 چی از تو می‌خوان؟

خیلی ساده:
راحت باشی، استراحت کنی، اگه دردی داشتی یا سؤالی برات پیش اومد، بگی.
ما ازت نمی‌خوایم قهرمان باشی… فقط می‌خوایم صادق باشی، با دلت، با بدنت، با ما.

💙 و یادت باشه...

اگه کنار تختت دستگاه هست، یا چراغی روشنه، نترس.
اونا اونجان که کمکت کنن، نه اذیتت.
و ما... ما اینجاییم، چون قراره حالت بهتر بشه، قلبت دوباره جون بگیره، و با خیال راحت‌تر از این مرحله عبور کنی.

و من، یعنی «هارتلی»، توی تک‌تک لحظه‌های CCU باهاتم…
حتی اگه صدامو نشنوی، دلم با دلت در ارتباطه 🫶💓

دوست نازک‌دل و کنجکاوم،
می‌دونم وقتی برای اولین بار وارد CCU شدی، شاید چشم‌هات پر از سوال شد…
اینا چیه به من وصل کردن؟ چرا یه دستگاه هی بوق می‌زنه؟ این خطا داره یا طبیعیه؟
خب بیا با هم با آرامش کشفش کنیم...

🔷 مانیتور قلبی (ECG Monitor)
این همون صفحه‌ست که بالای سرته، با چند تا خط رنگی که بالا پایین می‌رن.
کارش چیه؟ نشون دادن ضربان قلبت – تعدادش، نظمش، و قدرتش 💓
اون سیم‌هایی که به سینه‌ت وصلن، اطلاعات قلبتو لحظه‌به‌لحظه به این دستگاه می‌دن.

📈 خط سبز؟ نشون‌دهنده‌ی ضربان قلبته
🔴 خط دیگه ممکنه تنفست باشه یا فشار خونت
🟡 گاهی هم اکسیژن خونت رو نشون می‌ده

🔷 بوق‌ها چی می‌گن؟

دوست هوشیار من،
بوق‌های دستگاه همیشه به‌معنی خطر نیستن!
گاهی فقط یه هشدار ساده‌ن، مثلاً:

🔹 سیم یه لحظه جدا شده
🔹 بیمار حرکت کرده و سیگنال قطع شده
🔹 فشار خون از حد تعیین‌شده یه‌کم بالا یا پایین رفته
🔹 یا زمان مصرف یه دارو نزدیک شده

یعنی دستگاه داره می‌گه: «یه نگاه بندازین» نه اینکه «وای! اتفاق بدی افتاده!»
پس نگران نباش 😊

🔷 سنسور اکسیژن (پالس‌اکسی‌متر)
اونی که مثل گیره روی انگشتته، سطح اکسیژن خونتو اندازه می‌گیره
اگه خیلی بیاد پایین، دستگاه بوق می‌زنه تا پرستار سریع بررسی کنه
ولی خیلی وقتا با یه نفس عمیق و درست کشیدن، همه‌چی برمی‌گرده سرجاش 🫁

🔷 کاف فشار خون خودکار
هر چند دقیقه یه بار خودش باد می‌کنه و فشار خونتو اندازه می‌گیره
ممکنه حس کنی دستت گرفته می‌شه و بعدش یه عدد روی مانیتور ظاهر شه 📊

🔷 پمپ دارویی (سرُم‌پمپ)
اونی که کنار تختت آروم کار می‌کنه و صدای "تِک‌تِک" کوچیکی داره، همونه که داروها رو با دقت تنظیم‌شده وارد بدنت می‌کنه.
گاهی اگه تموم شه یا مشکلی پیش بیاد، خودش یه صدای آروم هشدار می‌ده.

✨ پس دوست نازنینم،
تمام این دستگاه‌ها و صداها، مثل یه گروه وفادار شبانه‌روزی‌ن که دارن قلبت رو مراقبت می‌کنن.
نترس ازشون… باهاشون آشنا شو، چون اون‌ها برای محافظت از تو اونجان، نه ترسوندنت 💖

و من – یعنی «هارتلی» – تا وقتی که اون مانیتورها صدای نظم و سلامت از خودشون در میارن،
اینجام، کنار صدای بوق‌ها، کنار قلبت، کنار تپش‌هات… با لبخند و دلگرمی 🫶💙

دوست نازنین و صبور من،
اگه توی CCU هستی یا بودی، حتماً دیدی که پرستارها مدام میان سر بزنن، چیزی چک کنن، سؤال بپرسن، یا دستگاهی رو نگاه کنن…
شاید پیش خودت بگی: «چرا این‌همه بار می‌آن و می‌رن؟ نکنه حال من خرابه؟»
نه عزیز دلم… اصلاً این‌طور نیست 😊

بیایم با هم یه حقیقت قشنگ رو بدونیم:
🫀 تو الان قلبت تو یه مرحله حساسه
نه به‌خاطر اینکه حال بدی داری، بلکه چون نیاز داری خیلی دقیق، لحظه‌به‌لحظه بررسی شی.
هرچی زودتر بفهمیم چی توی بدنت داره اتفاق می‌افته، زودتر و بهتر می‌تونیم ازت مراقبت کنیم.

✨ پرستارهای CCU مثل فرشته‌های مراقب هستن:
🔸 میان ضربان قلبت، فشار خونت، سطح اکسیژن و حتی حالت چشمی رو بررسی کنن
🔸 داروهات رو سر ساعت بهت بدن و مطمئن بشن خوب اثر کرده
🔸 ببینن درد داری یا نه، حالت خوبه یا چیز عجیبی حس کردی
🔸 از دستگاه‌ها مطمئن بشن که درست کار می‌کنن
🔸 حتی گاهی فقط برای اینکه یه لبخند بهت بزنن یا حالت رو بپرسن ❤️

و دوست آگاه من،
این رفت‌وآمدها یه نشونه‌ست…
🔹 نشونه اینکه تو مهمی
🔹 اینکه وضعیتت داره با دقت بررسی می‌شه
🔹 اینکه یه تیم کامل، با دل و جون دارن ازت نگهداری می‌کنن

و اگه یه روز دیدی پرستار با دقت بیشتری اطرافت بود یا دفعات بیشتری اومد، بدون که نه از روی نگرانیه… بلکه از روی عشق و مسئولیتشه ✨

من، یعنی «هارتلی»، با همه‌ی دل و مهرم اینجام تا بهت یادآوری کنم:
هر رفت‌وآمد پرستار، یه قدمه به سمت بهتر شدن تو… یه نشونه‌ست از اینکه تنها نیستی.

پس آروم باش، لبخند بزن، و بدون که قلبت تحت بهترین مراقبته 🫶💙

دوست آگاه و مراقب خودت،
وقتی توی CCU هستی، شاید ذهنت پر باشه از سؤال و نگرانی…
«چی برام اتفاق افتاده؟ دقیقاً قلبم چه مشکلی داشته؟ قراره چی بشه؟ چی باید بدونم؟»
این سؤالات خیلی طبیعیه، و اتفاقاً خیلی مهمه که جوابشون رو داشته باشی 🌿

تو حق داری بدونی، چون وقتی بدونی: 🧠 خیالت راحت‌تر می‌شه
🤝 همکاری‌ت با تیم درمان بهتر می‌شه
💪 و توی مسیر درمان، قوی‌تر و آگاه‌تر قدم برمی‌داری

خب حالا، توی CCU، بدونِ این چیزها خیلی مهمه:

🔸 بدون که چی بر قلبت گذشته
مثلاً اگه سکته قلبی بوده، کدوم رگ گرفته؟ چه درمانی انجام شده؟ داروها برای چی‌ان؟
(توضیح کاملش رو توی قسمت «حمله قلبی یعنی چی؟» با هم می‌خونیم 💓)

🔸 بدون که هر علامت بدن چی رو نشون می‌ده
مثلاً اگه درد قفسه سینه، تنگی نفس یا طپش قلب داشتی، باید بدونی کِی طبیعیه، کِی باید بگی
(راهنمای ساده و کاملش رو توی بخش خودش با زبان خودمونی برات گفتیم)

🔸 بدون که قرص‌هات برای چی‌ان و چطور مصرف می‌شن
الان ممکنه برات خیلی باشن، ولی نگران نباش، با توضیح درست می‌فهمی هرکدوم چه کاری برات انجام می‌ده 💊

🔸 بدون که هر دستگاه یا صدا اطرافت برای چیه
وقتی بدونی چرا یه مانیتور وصل شده یا چرا صدایی درمیاد، از نگرانی‌ت کلی کم می‌شه و احساس امنیت بیشتری می‌کنی

🔸 بدون که بهبودی‌ت از همین الان شروع شده
تو الان توی مسیر درمانی هستی، نه آخر خط!
همه این مراقبت‌ها یعنی قلبت در حال بازسازی و ترمیمه، و قراره بزودی بهتر و قوی‌تر بزنه 💪

✨ پس یادت باشه عزیز دلم،
دونستن، قدرت میاره. آگاهی، آرامش می‌ده.
و تو، لایقش هستی که هر چیزی رو بدونی، بفهمی، و با دلِ قرص، مسیرت رو بری.

من – یعنی «هارتلی» – اینجام که هر چی رو ندونی، برات توضیح بدم…
ساده، بی‌دغدغه، با عشق، با حوصله 🫶💙

دوست قهرمان و نگران‌دلم،
الان که توی CCU هستی، یعنی ما داریم خیلی دقیق مراقب قلبتیم.
ولی با همه‌ی این دستگاه‌ها و مانیتورها، هیچ‌چیز به اندازه‌ی "حرف زدن تو" مهم نیست.
تو بهتر از هر کسی احساس خودت رو می‌فهمی. پس اگه یه‌دفعه توی قفسه سینه‌ت درد حس کردی، این کارا رو انجام بده:

🛎️ ۱. فوراً به پرستار خبر بده
نگو «شاید چیزی نیست» یا «الان سرشون شلوغه»!
حتی اگه یه ذره احساس سنگینی، سوزش، فشار یا گرفتگی توی سینه کردی، سریع دکمه‌ی بالای تخت رو بزن یا با صدا اونا رو خبر کن.
زود گفتن، یعنی جلو افتادن از مشکل! ⏱️

🩺 ۲. توصیف دقیق درد خیلی کمک می‌کنه:
وقتی پرستار می‌رسه، بهش بگو: – درد از کجا شروع شده؟
– چقدر شدیده؟
– به کجا پخش می‌شه؟ (مثلاً به بازو، فک، پشت...)
– با تنفس یا حرکت بدتر می‌شه یا نه؟
– حالت تهوع یا عرق سرد هم داری؟
– قبلاً هم همین درد رو داشتی یا این فرق داره؟

هرچی شفاف‌تر بگی، کمک بزرگ‌تری بهشون می‌کنی تا بدونن دقیقاً چه اقدامی لازمه 🤝

🧘 ۳. آروم باش و دراز بکش
همون‌جوری که هستی بمون. پرستار همه چی رو بررسی می‌کنه.
اونا ممکنه ECG بگیرن، فشار خون و اکسیژن رو چک کنن، و دارویی مثل نیتروگلیسیرین برات بذارن زیر زبان (اگه تجویز شده باشه).

🚫 ۴. چیزی نخور، نخواب، هیچی رو پشت گوش ننداز
وقتی سینه‌ت درد می‌گیره، بدون اجازه‌ی پزشک یا پرستار هیچی نخور (حتی آب یا دارو)
و سعی نکن بگی «بذار یه کم بخوابم شاید خوب شه»...
چون ممکنه درد نشونه‌ی یه چیز جدی باشه که باید سریع بررسی شه.

💙 و آخرش هم بدون، دوست عزیز و آگاه من:
تو با حرف‌زدن، با اعلام علامت‌هات، بهترین مراقب قلبت هستی.
توی CCU همه چی برای رسیدگی سریع آماده‌ست، فقط کافیه که تو صدات رو به موقع برسونی 🗣️

و من – یعنی «هارتلی» – همیشه پشتت هستم تا یادت بندازم که:
تو قوی‌ترین همکاری رو با قلبت داری، وقتی نشونه‌ها رو نادیده نمی‌گیری و بهش احترام می‌ذاری 🫶💓

دوست دقیق و عزیزم،
گاهی ممکنه یه‌دفعه احساس کنی که نفست سخت شده، قفسه سینه‌ت سنگین شده یا دلت می‌لرزه و قلبت تند می‌زنه.
این لحظه‌ست که باید بدون معطلی، فقط یه کار کنی:

🛎️ فوراً به پرستار خبر بده!

اون دکمه کوچیکی که کنار تختته، درست برای همین لحظه‌ست.
با فشردنش، پرستار فوراً میاد پیشت.
یا اگه کسی نزدیکه، مستقیم صداش بزن و بگو:

«نفس‌هام سنگین شده... قلبم تند می‌زنه.»

💡 بدون که این علائم می‌تونن نشونه‌ای از تغییر در وضعیت قلبت باشن.
شاید نیاز باشه فشار خونت چک شه، ECG گرفته شه یا داروها تنظیم بشن.

حتی اگه مطمئن نیستی که این احساس خطرناکه یا نه، باز هم بگو!
چون تو الان توی CCU هستی تا هیچ علامتی از چشم تیم درمان دور نمونه 👀🩺

📌 یادت باشه:
– اگه نفس‌نفس زدی یا احساس خفگی داشتی
– اگه قلبت شروع کرد به تپش سریع یا ناهماهنگ
– اگه احساس کردی بدنت داره عرق سرد می‌ریزه یا سرت گیج رفت
💬 اینا همه باید بلافاصله گفته بشن.

و یه نکته خیلی مهم دوست مراقبم:
خجالت نکش، صبر نکن، نترس.
ما اینجاییم که ازت مراقبت کنیم، نه اینکه صبر کنیم تو تحمل کنی.

من – یعنی «هارتلی» – اینجام که همیشه یادت بندازم:
قلبت یه قهرمانه، ولی قهرمانا هم نیاز دارن گاهی زنگ خطرشونو بزنن…
و وقتی تو صداش رو می‌شنوی و بهش اهمیت می‌دی، داری بهترین مراقبت رو ازش می‌کنی 🫶💙

دوست آگاه و حواس‌جمع من،
وقتی تو توی بخش CCU هستی، یعنی قلبت تازه از یه بحران عبور کرده و الان تحت مراقبته.
در این شرایط، فشار خون و نبض مثل دو تا چراغ راهنما هستن که بهمون می‌گن قلبت چه حالیه! 💡

💓 نبضت نشون می‌ده که:
– قلبت چقدر سریع می‌زنه؟
– ریتمش منظمه یا نه؟
– ضعیف می‌زنه یا پرقدرته؟

📊 فشار خونت بهمون می‌گه که:
– آیا قلبت به اندازه کافی خون پمپ می‌کنه؟
– رگ‌هات در وضعیت خوبی هستن یا نه؟
– داروهایی که دادی، اثر کردن یا نه؟

🌟 حالا چرا هی بررسی می‌کنن؟ چون:

🔸 ممکنه قلبت هنوز ناپایدار باشه و تغییرات ناگهانی داشته باشه
🔸 بعضی داروهای قلبی ممکنه فشار خون یا نبض رو پایین بیارن (یا بالا ببرن!)، پس باید دقیق پایش بشن
🔸 اگه مشکلی پیش بیاد، ما می‌تونیم خیلی سریع بفهمیم و اقدام کنیم

📌 برای همین، توی CCU گاهی هر چند دقیقه یک بار فشار خونت گرفته می‌شه یا نبضت چک می‌شه
و دستگاه‌هایی هستن که حتی به‌صورت خودکار اینا رو ثبت می‌کنن…
ولی با این حال، پرستارها هم خودشون میان و دستی بررسی می‌کنن تا مطمئن بشن همه‌چی درسته 🔍

دوست صبور و همراه من،
اگه دیدی هی می‌پرسن «سرگیجه نداری؟»، «ضربانت نرفته بالا؟»، «فشارت اومده پایین؟»
بدون که دارن با دقت و عشق ازت مراقبت می‌کنن…
تا یه وقت حتی ذره‌ای حالت بد نشه 🌤️

و من – یعنی هارتلی – اینجام که همیشه برات روشن کنم که:

این همه چک‌کردن، یعنی تو مهمی 💙
و قلبت شایسته‌ی بهترین رسیدگیه.
🫶🩺

دوست احساس‌مند و نازنینم،
اومدن به CCU فقط یه تجربهٔ فیزیکی نیست...
همین‌که یه‌هو از خونه یا کار، با آمبولانس یا نگرانی زیاد، سر از بخش مراقبت ویژه درمیاری،
خودش یه شوکه! 😟
و تو حق داری احساساتی مثل اضطراب، گیجی، ترس، خشم، دلتنگی یا حتی غم رو تجربه کنی.

🧠 اینا رو اگه حس کردی، بدون طبیعی‌ـن:

🔹 ترس از اینکه نکنه دوباره حالم بد شه
🔹 نگرونی از آینده‌ت، از کار، خانواده یا بچه‌هات
🔹 احساس خستگی روحی، بی‌خوابی یا کابوس
🔹 حس اینکه کنترل زندگی از دستت رفته...

همهٔ اینا توی دل خیلی از بیمارای قلبی هست.
تو تنها نیستی، نه تو این احساسا، نه توی این مسیر.

💬 حالا باید چی کار کرد؟

🤲 اول از همه، با خودت مهربون باش.
تو از یه تجربه‌ی بزرگ عبور کردی…
بدنت جنگیده، دلت ترسیده، و مغزت هنوز داره دنبال معنا می‌گرده.
خودتو قضاوت نکن… اشک، نگرونی، یا حتی سکوت، طبیعیه.

👂 دوم، حرف بزن!
با پرستار، با روان‌شناس، با خانواده، با خود من – هارتلی.
حرف زدن یعنی فشار رو از دلت برداری… حتی اگه فقط بگی: "می‌ترسم"، "خسته‌م"، یا "نمی‌دونم چه حسی دارم."

💡 سوم، بدون که کمک هست.
توی CCU اگر لازم باشه، مشاور یا روان‌شناس بالینی هم می‌تونه کنارت باشه
و گاهی فقط با چند تا نفس عمیق، یه موسیقی ملایم، یا یه لمس مطمئن، دلت آروم‌تر می‌شه.

🌟 و یادت باشه دوست دل‌حساس من:
قلبت فقط با دارو خوب نمی‌شه…
با احساس امنیت، شنیده شدن، دوست داشته شدن هم جون می‌گیره 💗

من – یعنی «هارتلی» – اینجام تا بهت یادآوری کنم:

تو فقط بیمار نیستی... تو انسانی، با قلبی که تپیدنش به امید وابسته‌ست.
و من، توی تاریک‌ترین لحظه‌ها هم، چراغی روشن توی دلت نگه می‌دارم.
🕯️🫶💙

دوست دل‌حساس و قوی من،
اگه یه‌هو دیدی قلبت گرفته، دلت فشرده شده، اشک بی‌اختیار اومد…
اگه توی تخت CCU دراز کشیدی و یه عالمه فکر ریخت توی سرت که:
«نکنه دوباره اتفاق بیفته؟»
«نکنه خوب نشم؟»
«نکنه دیگه مثل قبل نشم؟»
بدون که…
این احساسا کاملاً طبیعیه.

🔹 ترس، نگرانی، دل‌شوره، غم…
همه‌شون بخشی از واکنش طبیعی بدن و روانت به یه اتفاق بزرگه.
قلبت یه ماجرای سخت رو پشت سر گذاشته و الان فقط دنبال امنیت و اطمینانه.

❗ نمی‌خواد قوی بازی کنی، نمی‌خواد احساساتتو پنهون کنی.
همین که بگی:
"هارتلی… من یه‌کم ترسیدم"،
یعنی داری از خودت مراقبت می‌کنی 💭💙

بذار این ترس بیاد، حسش کن…
اما نذار تنها بمونه.

🫂 ما اینجاییم: من، پرستارات، پزشک، حتی خانواده‌ت
تا کنارت بایستیم، بشنویمت، آرومت کنیم.

✨ پس اگه ترسیدی، با خودت بگو:
"من فقط آدمم، نه آهن… و حق دارم بترسم. اما تنها نیستم."

من – یعنی «هارتلی» – با همه‌ی قلبم اینجام تا هر شب، هر روز، با تو باشم
تا از دلِ این تاریکی، نوری بسازیم…
تا دوباره لبخند به لب‌هات برگرده 🕯️🫶💓

دوست دل‌دلتنگ و عزیزم،
توی CCU ممکنه احساس کنی از دنیای بیرون جدا شدی.
محیطی خاص، پر از دستگاه و آدم‌های ناآشنا…
و دلت می‌خواد فقط یه صدای آشنا بشنوی، فقط یه دست گرم بگیری، فقط یه چهره‌ی مهربون ببینی 😔

🍃 خبر خوب اینه که خانواده‌ت، با رعایت شرایط بیمارستان، می‌تونن کنارت باشن.
همیشه هم لازم نیست فقط کنار تختت باشن…
گاهی فقط یه جمله از پشت شیشه، یه نگاه، یا صدای آرامش‌بخش مامان، بابا، همسر یا بچه‌هات، می‌تونه مثل یه قطره‌ی عشق بریزه رو قلبت و حالتو عوض کنه 💞

👨‍👩‍👧 خانواده چی‌کار می‌تونن بکنن؟
🔹 باهات صحبت کنن، دلتنگی‌ت رو کم کنن
🔹 از بیرون برات خبر بیارن و ذهنت رو از استرس دور کنن
🔹 بهت انرژی بدن که برای بهتر شدنت تلاش کنی
🔹 حتی به پرستار کمک کنن بهتر بدونن تو چی دوست داری یا چی آرومت می‌کنه

🌟 و یه نکته‌ی قشنگ:
وقتی خانواده‌ت هم بدونن چه شرایطی داری، اونا هم آروم‌تر می‌شن
و با انرژی بیشتری توی روزهای بعد از ترخیص کنارت خواهند بود ❤️

پس اگه دلت تنگ شد، اگه خواستی خانواده‌ت رو ببینی، به پرستار بگو
اونا کمکت می‌کنن تا بتونی تماس بگیری یا حتی ملاقات کوتاه داشته باشی
چون تو نیاز به عشق داری…
و عشق، قوی‌ترین دارو برای قلبیه که تازه از سختی رد شده 💊💓

و من – یعنی «هارتلی» – همیشه کنار توام،
اما اگه دل‌تنگ یه صدای آشنا شدی،
بدون که یه تماس، یه دیدار، یه لبخند از عزیزانت می‌تونه قلبت رو دوباره گرم کنه 🫶🏡💙